លង់ស្នេហ៍អ្នកនិពន្ធ 2

លង់ស្នេហ៍អ្នកនិពន្ធ 2

©អត្ថបទដោយ ហេង ដារី 

©រូបភាពដោយ អាច្រូច
©រាល់ការចម្លងដោយគ្មានការរអនុញ្ញាតិពីនគរអាន នឹងត្រូវមានទោសតាមច្បាប់

២- ខ្ចាយទឹកមាត់ 

ខ្ញុំយួរថង់សៀវភៅ ដើរទៅស្តាតអូឡាំពិកដែលជាកន្លែងផ្ញើឡាន។ ពីផ្ទះជួលទៅកន្លែងចតឡានមិនឆ្ងាយប៉ុន្មានទេ ដើរប្រហែលបួនដប់នាទីដល់ហើយ ប៉ុន្តែដើរពេលថ្ងៃត្រង់ដូច្នេះ ខ្ញុំបែកញើសច្រមុះតិចៗ នៅក្នុងម៉ាស។ 

ប្រហែលម៉ោងជិត១រសៀល ទើបខ្ញុំទៅដល់កន្លែងណាត់។ គ្រាន់តែឃើញមុខខ្ញុំភ្លាម ស៊ីថានិយាយស្វាគមន៍រ៉ាវ៖ 

- ម៉េចអ្ហ៎ា មកសាតុមែន អាលីស? 

លង់ស្នេហ៍អ្នកនិពន្ធ 2

- អាលីសមកចេញលុយហើយ ពួកយើង! (សំណាងប្រកាស) 

- ណាត់ម៉ោង១២ មកដល់ម៉ោង១ អញអើយអញ។ (នីតនីតនិយាយ) 

- ចុះអាណាផ្តាំយើងឱ្យចូលទិញអានេះអ្ហះ? (ខ្ញុំតបទាំងបោះសៀវភៅទៅឱ្យវាព្រូស។) 

- អាណាអត់ផ្តាំទេ តែមីណាជាអ្នកឱ្យទិញវុឺយ! (នីតនីតនិយាយទាំងញាក់ចិញ្ចើមម្ខាងព្រើតៗ) 

- ហាងសៀវភៅនៅក្រោមផ្ទះវាសោះ ម៉េចក៏រអ៊ូច្រើនម្ល៉េះវុឺយ! (ណាណានិយាយ) 

ខ្ញុំនៅស្ងៀម រួចកៀសនីតនីតចេញយកកន្លែងវាអង្គុយ។ នីតនីតទះខ្នងខ្ញុំមួយដៃលាន់សូរឌឹប។ 

ខ្ញុំស្រែកភ្លាត់៖ 

- អូយ ឡើងអួល អាប្រកាច់។ (ខ្ញុំស្រែកភ្លាត់មាត់) 

- ហាស ហាស ហាស... 

ពួកម៉ាកខ្ញុំគ្រប់គ្នាសើចគឹលឡើង។ ពិតជាគ្មានចិត្តគ្មានថ្លើមមែន ពួកអស់នេះ ឃើញឯងជិតដកចង្ការមាន់ហើយ នៅសើចហ៊ោចេញទៅកើត។ 

- Sorry ពួកម៉ាក យើងរាងជ្រុលដៃបន្តិច។ (នីតនីតនិយាយទាំងអង្អែលខ្នងខ្ញុំ) 

- នីតអ្ហះ? អាលីសទិញបានហត្ថលេខារបស់បង វាយោ ទៀត។ អូ៎យ! យើងឡើងរំភើបនេះ។ (ស៊ីថានិយាយឮៗដូចត្រូវឆ្នោត) 

- ឯណា? នៅណា? សុំឃើញបន្តិចមក។ គេដាក់ជូនឈ្មោះគ្នាមែន? (ណាណានិយាយទាំងដណ្តើមសៀវភៅមើលដែរ) 

- ឈប់! យើងមើលសិន... មានឈ្មោះនាងនីត... ចាំយើងអានឱ្យស្តាប់ «អរគុណនីតនីតសម្រាប់ការគាំទ្រស្នាដៃរបស់ខ្ញុំ! ដោយក្តីស្រលាញ់! ខែ វាយោ» (ណាណាអានឮៗ) 

- អូយ! វាយោ ម្ចាស់ថ្លើមថ្លៃរបស់នាងនីត ជប់ ជប់... (នីតនិយាយទាំងថើបអក្សរនៅលើសៀវភៅខ្សឺតៗ) 

ខ្ញុំពេបមាត់ជ្រេញ ជាមួយពួកម៉ាកប្រុសៗប៉ុន្មាននាក់។ 

- អៃ៎! អាលីស! អ្ហែងទិញសៀវភៅនេះដែរហ្អី? (ណាណាសួរទាំងបើកភ្នែកធំៗមករកខ្ញុំ) 

ខ្ញុំជ្រួញចិញ្ចើម រួចសួរតបវិញ៖ 

- ទិញស្អី? 

- សុម៉ាលីស រូបស្ទិកគ័របេះដូង វាយោ!... (ណាណាអានរួច ងាកមកស្រែកចាចៗ ឡើងផ្អើលតុនៅហាងលក់សាច់អាំង) អៃ៎! ចុះឯណាសៀវភៅរបស់យើងអ្ហៈ អាគ្លីស? 

ខ្ញុំភាន់ភាំង ពេលឮសម្តីណាណា។ ខ្ញុំដណ្តើមសៀវភៅពីដៃណាណាមកបើកអានដែរ។ មែន! គឺដូចអ្វីដែលវា និយាយមែន។ 

- ស្អីហ្នឹង? (ខ្ញុំឧទាន) ម៉េចក៏ទៅជាអ៊ីចឹង? ណាណា យើងអត់ដឹងទេ។ ហើយយើងក៏អត់បានទិញសៀវភៅនេះដែរ។ អា៎! យើងនឹកឃើញហើយ... អ៊ីចឹងមានតែអ្នកលក់នោះជាអ្នកនិពន្ធ? 

- អៃ៎! អ្ហែងបានចួបអាយដលយើងទៀត មែនទេ? (ស៊ីថាសួរទាំងបើកភ្នែកធំៗ ដូចឃើញខ្មោច) 

- អ្ហែងចួបបង វាយោ មែន? (ពិសី និងនីតាសួរបញ្ជាក់ព្រមគ្នា) 

- ប្រាប់ភ្លាមមកថាពិតមែន? (នីតនីត និងណាណាតាមឈ្លេចសួរចម្លើយពីខ្ញុំដែរ) 

- ថីហ្នឹង? ពួកឯងកើតឆ្កួតអីហ្នឹង? គ្រាន់តែយើងចួបមនុស្សធម្មតាៗសោះ ម៉េចក៏ផ្អើលដូចជាន់មីនអ៊ីចឹង? (ខ្ញុំគ្រវីក្បាលហួសចិត្ត រួចនិយាយបន្ត) ស្តាប់ឱ្យច្បាស់ យើងចួបអ្នកលក់ ហើយក៏មិនដឹងថាមនុស្សត្រប៉ែនោះជាអ្នកនិពន្ធសំណព្វចិត្តរបស់ពួកឯងដែរ។ ឯណាម្ហូប ហៅហើយនៅ យើងឃ្លានចង់ដាច់ពោះហើយនេះ។ 

- អឺ... ឯងស៊ីចន្ទីបំពងនេះសិនទៅ។ ហើយឯងជួយរៀបរាប់រឿងហត្ថលេខានិងពាក្យស្វ៊ីតៗរបស់បងវាយោ នៅលើសៀវភៅនេះឱ្យយើងស្តាប់ឱ្យអស់មក។ (នីតនីតនិយាយអង្វរករ) 

ដោយមិនចង់ទុកយូរ ខ្ញុំដោះម៉ាស មកបាញ់អាល់កុលរួចបោះចោលក្នុងធុងសំរាម។ បន្ទាប់មក ខ្ញុំក៏បូរបាច់រឿងរ៉ាវមួយៗប្រាប់ពួកម៉ាកស្រីៗទាំងប្រាំនាក់ឱ្យបានយល់គ្រប់គ្នា។ 

ពេលរឿងនិទានចប់ ពួកគេក៏ឧទានឡើងព្រមគ្នា៖ 

- និស្ស័យឱ្យច្បាស់ក្រឡែត ឯងនេះ! 

- និស្ស័យនិសួយស្អីអ្ហៈ! (ខ្ញុំតបទាំងធុញទ្រាន់) 

- ហេតុអីក៏មិនមែនជាគ្នា អ្ហ៊ឺះ អ្ហ៊ឺះ... (ណាណាពោលទាំងពេបច្បែបៗ រួចបោះសៀវភៅរឿងស្រីក្បាលរឹងមកខ្ញុំ) ឯងយកចុះ។ 

- តែឯងអ្នកផ្តាំឱ្យទិញ ឆាប់យកភ្លាម ហើយសងលុយយើងវិញផង។ (ខ្ញុំនិយាយទាំងមួម៉ៅ) 

- អត់! (ណាណាតបធ្វើហី) 

- យាយឯងហ៊ានអ្ហ៎ៈ? (ខ្ញុំលោទៅទះក្បាលណាណា) 

- អត់ខ្លាច! (ណាណានិយាយទាំងគេចទៅម្ខាង) 

- យាយនីតមើលពួកម៉ាករបស់ឯងទៅ! លើកក្រោយ កុំផ្តាំយើងទៀតវុី! (ខ្ញុំនិយាយឡូឡា) 

- ឥឡូវអ៊ីចេះចុះ អាគ្លីសឯងទៅសុំប្តូរឈ្មោះយាយប៉ិឯងមកដាក់ឈ្មោះយើងវិញមក បានទេ? (ណាណានិយាយទាំងញាក់មុខដាក់ខ្ញុំ) 

- បាន តែឱ្យលុយថ្លៃសៀវភៅនេះសិនមក។ (ខ្ញុំយល់ព្រម ទាំងហុចដៃទារ) 

- ឯងច្បាស់ហើយ ថាធ្វើរឿងនេះឱ្យយើង? (ណាណាសួរទាំងបើកភ្នែកធំម្ខាងតូចម្ខាង) 

- អឺ ឱ្យតែលុយយើងសិនមក! (ខ្ញុំតប ទាំងនៅចាំយកលុយ) ណាណាហុចលុយសងខ្ញុំវិញគ្រប់ចំនួន ទាំងសម្លក់ខ្ញុំមិនដាក់ភ្នែក។ ខ្ញុំនិយាយ៖ 

- ចេញពីនេះ ទៅហាងសៀវភៅនោះជាមួយយើង យាយ។ 

- អត់! (ណាណាគំហក) 

- ហើយឈ្លោះគ្នាចប់នៅ យាយៗ? (សំណាងសួរ) 

- នៅ! (ណាណា និងខ្ញុំឆ្លើយព្រមគ្នា) 

- អើ អ៊ីចឹងឈ្លោះគ្នាតទៀតទៅ។ (សំណាងនិយាយធ្វើហី) 

- និយាយដូចអត់និយាយ។ (សីហាថាឱ្យសំណាង) 

- ណាណា បើមានលុបទឹកស លើឈ្មោះយើង ហើយប្តូរដាក់ឈ្មោះឯងវិញ ឯងគិតម៉េច? (ខ្ញុំសួរ) 

- អត់ទេ យើងមិនព្រម! (ណាណាស្រែក) 

- មិនព្រមក៏ហីទៅ។ ខ្ញុំតប រួចងាកមកញ៉ាំគ្រាប់ស្វាយចន្ទីធ្វើព្រងើយ។ 

ណាណាមិនព្រមចាញ់ឡើយ នាងនិយាយ៖ 

- ពេលចេញទៅវិញ យើងទៅដូរសៀវភៅជាមួយឯងដែរ។ តែឯងត្រូវជូនយើងដាក់ផ្ទះវិញ។ 

- ស្អីដល់កាំជណ្តើរផ្ទះយើងហើយ ឱ្យយើងជិះត្រលប់ទៅផ្ទះឯងវិញ ម៉េចកើត ពៅមាស? (ខ្ញុំបដិសេធ) 

- យើងក៏ទៅដែរ ចាំយើងឌុបឯងដាក់ផ្ទះ ណាណា។ (នីតនីតអះអាង) 

- នែ៎ នៅក្រៅសង្ហាទេ អាលីស? (ពិសីសួរ) 

- អ្នកណាគេ? យើងមែន? (ខ្ញុំសួរទាំងទំពាឡុលៗ) 

- គឺ វាយោ អ្នកនិពន្ធនៅក្នុងដួងចិត្តយើងហ្នឹង។ (ពិសីនិយាយ) 

- អូ៎!... (ខ្ញុំលាន់មាត់ ទាំងចាប់សាច់អាំងញ៉ាំបន្ត) 

- អូ៎... ឡើងវែងហ្នឹងមានន័យម៉េច? (ពិសីតាមសួរ) 

- អូ៎... ហ្នឹង គឹយើងមិនដឹង មិនចាប់អារម្មណ៍ស្អីទេ! ឈប់សួរយើង ពីCrushរបស់ពួកឯងទៀត ទាន់? (ខ្ញុំគំរាមពួកម៉ាកស្រីៗរបស់ខ្ញុំ) 

- ឆ្ងល់ស្រីៗនៅក្នុងក្រុមរបស់ពួកយើង មើលឃើញតែគេ មិនដែលឃើញពួកយើងម្នាក់សោះ មែនអត់? (ទីតូនិយាយទាំងតូចចិត្ត) 

- មែនហ្នឹង! (ខ្ញុំយល់ស្រប) 

- អាលីស! អ្ហែងល្អជាងគេ ដែលនៅមើលឃើញពួកយើង ពួកម៉ាក។ (ទីតូសរសើរ) 

- ហើយពួកយើងមានទាន់ខ្វាក់ភ្នែកឯណា ដែលមិនឃើញប្រុសៗពួកម៉ាកឯងហ្នឹង! (នីតានិយាយ) 

- មែនហ្នឹង! (ខ្ញុំងក់ក្បាលយល់ស្រប) 

- ហើយម៉េចមិនដែលឃើញសរសើរពួកយើងអ៊ីចឹង? (បុត្រសួរ) 

- មែនហ្នឹង! (ខ្ញុំបន្ទរ) 

- ចុម! ពួកយើង អាលីសស្រវឹងសាច់អាំងហើយ ខាងណាក៏វាចាក់ខ្សែដែរនេះ។ (សុខម៉េងនិយាយឮៗ) 

- មែនហ្នឹង! អា៎ច្រឡំ... សាច់អាំងជិតអស់ហើយ ម៉េង ហៅថែមទៀតមក។ (ខ្ញុំប្រាប់សុខម៉េង រួចយកដៃខ្ទប់មាត់) 

គ្រប់គ្នាងាកមកសម្លឹងខ្ញុំថ្មែ ទាំងគ្រវីក្បាល។ 

- នែ៎ពួកយើង ចេញលុយស្មើគ្នា ប្រយ័ត្នស៊ីចាញ់អាគ្លីសវុី! (សីហាប្រកាសអាសន្ន) 

- តោះ! ចាប់ផ្តើមពួកយើង។ (ពួកម៉ាកខ្ញុំទាំង១០នាក់ពោលឡើងព្រមគ្នា) 

ដោយខ្លាចចាញ់ខ្ញុំ ក្រុមយើងចាប់ផ្តើមស្ងាត់មាត់ ហើយឮសូរតែសំឡេងសម ស្លាបព្រាទង្គិចចាន កាំបិតហាន់សាច់ កែវទឹកCheerគ្នា... យូរៗម្តង ទើបយើងងាកនិយាយរកគ្នាម្តង... 

មិនប្រឹងម៉េចបាន ពួកម៉ាក... 

ពេលរាងកាងពោះបន្តិចហើយ ខ្ញុំងាកសួរក្រុម៖ 

- ចួបគ្នាស៊ីសាច់អាំងនេះ ក្នុងឱកាសអីដែរ ពួកឯង? 

- គឺជប់លៀងអាលីសឯងហ្នឹង! (សីហាតប) 

- អឺត្រូវហើយ។ (អ្នកផ្សេងទៀតឆ្លើយស្រុះគ្នា) 

- ជប់លៀងយើង? រឿងអីគេ? (ខ្ញុំឆ្ងល់) 

- រឿងដែលឯងចេញពីផ្ទះ ហើយមានសេរីភាពហ្នឹងណា៎។ (នីតនីតនិយាយ) 

- អឺពួកឯងពិតជាមានចិត្តមហិមាមែន ហៅមកជប់លៀង ពេលឃើញយើងវេទនាអ៊ីចឹង។ (ខ្ញុំនិយាយទាំងមុខស្ងួតចែស) 

- អ្ហែងហ្នឹង វេទនា អាលីស? (ពិសីសួរទាំងខ្សឹកខ្សួល) 

ខ្ញុំងក់ក្បាល។ ពេលនោះសំណាងនិយាយ៖ 

- ចូររៀបរាប់ពីទុក្ខលំបាកមហាវេទនារបស់ឯងបន្តិចមក អាលីស! 

- យើងទុក្ខធំហួសភ្នំ នៅឱ្យយើងធ្វើតែងសេចក្តីទៀត។ (ខ្ញុំតបទាំងមុខស្រពោន) 

- អើ បើអ្ហែងនិយាយមិនចេញក៏ហ៊ីទៅ ពួកម៉ាក។ (សំណាងប្រាប់) 

- ហើយថ្ងៃណា ហៅយើងឡើងផ្ទះថ្មីរបស់អ្ហែង? (បុត្រសួរ) 

- អឺមែន ពេលនោះ ពួកយើងទិញចំណីចំណុកយកទៅស៊ីចុកនៅផ្ទះអ្ហែង ឱ្យណាណីម្តង។ (ស៊ីថានិយាយ) 

- ឆាប់ប្រាប់ឱ្យលឿនថា ថ្ងៃណា? (ទីតូ និងនីតាសួរឡើងព្រមគ្នាដែរ) 

- ឡើងផ្ទះ ឡើងផ្ទួយស្អី រកតែលុយបង់ថ្លៃឈ្នួលផ្ទះឱ្យគេមិនចង់បានផង។ (ខ្ញុំតប) ហើយមួយទៀត យើងមិនចង់ចួបជុំគ្នានៅផ្ទះជួលគេទេ។ ចង់ស៊ីចង់ចុក ចេញមកក្រៅមិនខ្វះទេកន្លែង។ 

- អ៊ីចឹងចាំអាលីសឯងមានផ្ទះខ្លួនឯងមែន? (សំណាងសួរ) 

- ពេលនោះ ប្រហែលពួកយើងបាក់ធ្មេញអស់បាត់ហើយ មែនទេពួកយើង? (ពិសីនិយាយ) 

- ហាស ហាស ហាស... 

ពួកយើងសើចឡើងព្រមគ្នា ហើយក៏នាំគ្នាបង្ហើយម្ហូបនៅលើតុ ទាល់តែអស់។ 

ពេលចប់កម្មវិធីស៊ីផឹក អា៎ច្រឡំ កម្មវិធីសាច់អាំងចួបជុំគ្នាហើយ ពួកយើងក៏ត្រូវត្រលប់ទៅកន្លែងដើមវិញរៀងៗខ្លួន។ មានតែនីតនីត ណាណា និងខ្ញុំទេ ដែលត្រូវទៅកន្លែងជាមួយគ្នា។ 

មុននឹងចេញទៅ នីតនីត ណាណា និងខ្ញុំនឹងណាត់ចួបគ្នានៅមុខហាងសៀវភៅ ក្បែរផ្ទះជួលរបស់ខ្ញុំ។ ដោយសារពួកយើងមិនអាចបើកឡានបណ្តើរម៉ូតូបាន ណាមួយ ខ្ញុំត្រូវយកឡានទៅផ្ញើនៅស្តាតអូឡាំពិកផង។ ណាណាសម្រេចចិត្តជិះឡានជាមួយខ្ញុំ។ 

- ចាំមើលពេលយើងទៅដល់មុន យើងនឹងញ៉ែ Crush យើងឱ្យបានមុន ហេសហេ... (នីតនីតនិយាយទាំងញញឹមខ្ជឹប) 

- ឯងហ៊ាន? (ណាណាគំរាម) 

- ហើយម៉េច យាយ? (នីតនីតនិយាយទាំងញាក់មុខ) 

- សាកទៅ យើងនឹងដាក់ទំនាយឯង ឱ្យឯងស៊ីអីក៏ធាត់ដែរ។ (ណាណានិយាយទាំងមុខក្រញូវ) 

- អឺស៊ីទៅធាត់ គ្មានបញ្ហាទេ យើងខ្លាចតែអត់ស៊ីអីហើយធាត់ទេ។ (នីតនីតតប) 

- ហើយឯងទៅជាមួយយើង ឬទៅជាមួយនីតនីត នេះ? (ខ្ញុំងាកសួរណាណា) 

- ទៅជាមួយឯង! (ណាណាឆ្លើយ) 

នៅតាមផ្លូវ ណាណានិយាយរអ៊ូរទាំហូរហែពីរឿងចរាចរណ៍ រឿងមេឃក្តៅ រឿងសំរាម រឿងអាចម៍ឆ្កែ... 

ខ្ញុំស្តាប់វាទាំងធុញទ្រាន់។ 

មិនយូរប៉ុន្មាន ពួកយើងក៏មកដល់ហាងលក់សៀវភៅ។ មុននឹងចូលទៅក្នុងហាង ណាណាកេះខ្ញុំ រួចសួរ៖

- អាលីស ជួយមើលមុខយើងបន្តិចមក ម៉េចដែរ? 

ខ្ញុំងាកទៅសម្លឹងវា ទាំងឆ្ងល់ រួចបើកទ្វារហាងសៀវភៅ។ ពេលនោះ ស្រាប់តែណាណា ស្រែកយ៉ៃ ដូចឆ្កែត្រូវឡានកិនកន្ទុយ៖ 

- អៃ៎! អាយដល ជម្រាបសួរ! 

- បាទ ជម្រាបសួរ! (អ្នកលក់ត្រប៉ែតប ទាំងញញឹមញែម)

- អាលីស ឯណាសៀវភៅ ឆាប់យកមកឱ្យយើងភ្លាម។ 

ណាណានិយាយបណ្តើរ ទាញថង់សៀវភៅពីដៃខ្ញុំបណ្តើរ។ វាដើរតម្រង់ទៅតុគិតលុយ ដោយមាននីតនីតនៅឈរទីនោះស្រាប់។ 

ដោយខ្ជិលនៅរំខានពួកម៉ាករបស់ខ្ញុំទាំងពីរ ខ្ញុំក៏ដើរទៅមើលតុសៀវភៅ ដែលមានតាំងលក់សៀវភៅដែលចេញថ្មីៗ និងស្នៀតសៀវភៅស្អាតៗ។ 

- ហាច់ឈីស! ហាច់... ឈីស... (ខ្ញុំកណ្តាស់បណ្តើរ យកដើមដៃខ្ទប់មាត់បណ្តើរ) 

- អាលីស មកនេះ! (នីតនីតហៅ) 

- ហាច់ឈីស... មានការអី? (ខ្ញុំងាកសួរ ទាំងរមាស់ឆួលៗនៅច្រមុះ) 

- មកនេះមក! (នីតនីតបក់ដៃហៅខ្ញុំម្តងទៀត) 

ខ្ញុំដើរទៅរកពួកម៉ាកខ្ញុំ នឹងអាលចេញទៅវិញ ព្រោះច្រមុះខ្ញុំកាន់តែធ្វើទុក្ខ។ 

- មើលនែ៎ សៀវភៅថ្មីរបស់យើង! ណាណាលើកសៀវភៅរឿងបង្ហាញ ពេលខ្ញុំដើរទៅជិតវា។ 

- នេះ សៀវភៅរបស់អ៊ី។ (អ្នកលក់ហុចសៀវភៅឱ្យខ្ញុំមួយក្បាលដែរ) 

- អ៊ី ហ្អ៎? នេះឯងឡើង អ៊ី ពីអង្កាល់ អាលីស? (ណាណា និងនីតនីតឧទានឮៗព្រមគ្នា ទាំងងាកមុខសម្លឹងខ្ញុំ) 

- ហាច់ឈីស! ហាច់... ឈីស... ខ្ញុំមិនបានទិញសៀវភៅនេះទេ។ (ខ្ញុំប្រកែក ទាំងមួហ្មង) 

- ជ្រុលជាបានសរសេរឈ្មោះអ៊ីនៅលើសៀវភៅនេះទៅហើយ អ៊ីចឹងខ្ញុំជូនអ៊ីតែម្តងទៅ! (អ្នកលក់និយាយទាំងហុចសៀវភៅដៃពីរឱ្យខ្ញុំ) 

ខ្ញុំហាក់ដូចជាអេះអុះ មិនដឹងថាត្រូវគិតយ៉ាងម៉េច... 

ពេលនោះ នីតនីត និងណាណាពោលឡើងព្រមគ្នា៖ 

- អរគុណហើយ អាយដល! អាលីស នេះយកសៀវភៅទុកទៅ ឯង។ 

ខ្ញុំទទួលយកសៀវភៅ ទាំងងាកមុខចេញ រកកលកណ្តាស់ទៀត។

- អេ៎ អ៊ី! កណ្តាស់ញឹកអ៊ីចឹង តិចកើតកូវីដទេដឹង?

អ្នកលក់សួរ ដោយយកដៃក្តោបមាត់ច្រមុះ ដែលគ្មានពាក់មាសការពារទាល់តែសោះ។ ឃើញដូចនោះ ខ្ញុំក៏ឆ្លើយទាំងលោមុខខិតទៅក្បែរ៖

- ហ្នឹងហើយអាក្អូ​ន គឺអូមីក្រុងបំប្លែងថ្មី!

អ្នកលក់ត្រប៉ែភ្ញាក់ថយក្រោយមួយជំហ៊ាន។ ខ្ញុំលួចញញឹមក្នុងម៉ាស រួចដើរចេញយ៉ាងលឿន។

រួចដើរចេញយ៉ាងលឿន។ 

- អេ៎ ឈប់ចាំយើងផង អាលីស លាហើយអាដល! (សំឡេងនីតនីត និងណាណាស្រែកហៅខ្ញុំ)

- ពួកម៉ាកខ្ញុំគ្មានកូវីដទេ បងវាយោ វាអាលែកហ្ស៊ីនឹងក្លិនសៀវភៅទេ។ (ណាណាបញ្ជាក់)

ខ្ញុំរុញទ្វារកញ្ចក់ ហើយមកឈប់ចាំពួកម៉ាកខ្ញុំ នៅពីមុខហាងសៀវភៅ។ នីតនីត និងណាណាដើរមករកខ្ញុំទាំងត្រហេបត្រហប។ 

- នេះឯងកើតឆ្កួតអី ម៉េចក៏មិនអរគុណបងវោយោមួយម៉ាត់អ៊ីចឹង។ (ណាណាបន្ទោស) 

- គេឡើងចិត្តល្អ ឱ្យសៀវភៅហ្រ្វីហើយថែមទាំងចុះហត្ថលេខាទៀត។ (នីតនីតបូរបាច់) 

- ឯងទាំងពីរហ្នឹងបានឆ្កួត ដឹងហើយថាយើងមិនចូលចិត្តសៀវភៅ សៀវភួយស្អីទេ។ (ខ្ញុំតបទាំងជ្រួញចិញ្ចើម) 

- ទោះយ៉ាងណា ក៏ឯងទុកមុខឱ្យគេបន្តិចដែរ។ (ណាណានិយាយ) 

- អឺមែនហើយ។ (នីតនីតយល់ស្រប) 

- អឺ យើងខុស អ៊ីចឹងយើងឡើងផ្ទះហើយ ហើយឯងត្រលប់ទៅផ្ទះពួកឯងវិញចុះ បាយ! 

និយាយរួច ខ្ញុំដើររ៉ុយតម្រង់ជណ្តើរ ដោយមិនខ្វល់ពីយាយប៉ិពីរនាក់ហ្នឹងទៀត។

អានវគ្គផ្សេងៗទៀត៖

- លង់ស្នេហ៍អ្នកនិពន្ធ 1

- លង់ស្នេហ៍អ្នកនិពន្ធ 3

- លង់ស្នេហ៍អ្នកនិពន្ធ 4